Chat/Extra
De nacht was beangstigend. Regen tikte langzaam tegen de ramen van het ziekenhuis. Het was altijd al Skyra's droom geweest om Doctor te worden, maar dit was saaier, meer dood... Langzaamaan begon ze te beseffen dat het leven kwetsbaar was, als een zwakke, witte vlinder die bij het aanraken van de vleugels meteen doodging... Dat het leven die alleen nemen was, maar ook geven... Dat het leven zelf niet realistisch was, ieder leefde in een roze wolk van vreugde, maar door deze oorlog was alles anders geworden... Donkerder, duisterder, realistisch maar tegelijkertijd onwerkelijk. De wereld was hard en gemeen geworden. Niet die extase van tot vijf jaar geleden, maar bloederig. Het was hard, maar mensen gaan nu eenmaal dood. Ze gaan dood en jij kunt er niets aan doen. Met die wetenschap liet Skyra zich bedroefd vallen op haar bed. Ze wou gaan slapen, maar het lukte niet. Ze zat maar te piekeren en na te denken. De wereld leek zo leeg. Het was net alsof ze al dood was, alsof ze een poster was die je van de muur afhaalde en in de prullenbak gooide, alsof de wereld doordraaide maar dan zonder haar. Ze probeerde haar ogen te sluiten om te slapen, maar ze bleef maar staren in de duisternis. Er leek geen einde te komen aan de nacht. Dus kleedde ze zichzelf aan en liep naar buiten, totdat ze een vreemd geluid hoorde in de bosjes achter haar...
(240 woorden)
Hier mag open op gereageerd worden, maar zolang je maar degene bent achter Sky. Later kunnen er dus wel meer mensen komen, maar de eerste 6 posts hierna zijn gereserveerd voor degene achter haar.
(240 woorden)
Hier mag open op gereageerd worden, maar zolang je maar degene bent achter Sky. Later kunnen er dus wel meer mensen komen, maar de eerste 6 posts hierna zijn gereserveerd voor degene achter haar.
